English: click here!

Hebreeën 3: 17 - 4: 13 Verhard uw hart niet

Het parasharooster van deze week behandelt uit het Nieuwe testament Hebreeën 3:7 – 4:11. Ik heb de chiastische structuur weer even in een schema gezet. Het blijkt dat de focus van dit Bijbelgedeelte gericht is op de waarschuwing om je hart niet te verharden. Maar ook op het feit dat God spreekt en dat het van levensbelang is om naar Hem te luisteren.

In het gedeelte uit Numeri lazen we over de Israëlieten die verkozen om naar hun eigen stem (verstand) te luisteren in plaats van naar Gods stem, die via Mozes, Jozua en Kaleb tot

hun sprak. Ze hadden Gods belofte om het land Kanaän binnen te mogen gaan. Maar ze zagen teveel problemen en waren bang voor oorlog. De Bijbel zegt dat deze verhalen ons ten voorbeeld zijn gegeven. Hier in Hebreeën wordt ook dit voorbeeld uit Numeri 14     gegeven. Het volk moest 40 jaar in de woestijn blijven. Alleen de kinderen onder de 20 jaar zouden 40 jaar later het Beloofde Land kunnen binnengaan. De anderen zouden sterven en begraven worden in de woestijn. 


Hebreeën 4:8 Want indien Jozua hen in de rust gebracht had, zou God daarna niet (meer) over een andere, latere dag gesproken hebben.

De naam Jozua schrijf je in het Hebreeuws net zo als die van Yeshua/Jezus. Deze Yeshua waarvan Jozua een beeld was, heeft zijn volk nog niet in de rust gebracht,  maar dat gaat Hij nog wel doen! Er komt rust in “het land van melk en honing.”

Een "andere dag", genoemd in 4:8, kan ook een ander tijdperk betekenen. Zo is de "dag des Heren" de periode waarin het oordeel voltrokken wordt.  Zelfs een periode van 1000 jaar wordt door God als een dag gezien. Psalm 90:4 en 2 Petrus 3:8

De eerste keer dat er over die rust gesproken werd was na de schepping, in het begin van de Bijbel:
Genesis 2:2,3 Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken.

God rustte op de zevende dag! 

Wat zegt dit voor ons?

Laat je niet leiden door alle stemmen die op je af komen. De één zegt dit en de ander dat. Je eigen hart heeft ook een stem.

 

Zorg dat je gezond bent!

Doe je best om vooruit te komen in deze wereld!

Jouw opleiding of je baan moet nummer 1 zijn in je leven!

Neem geen genoegen met een lage klasse in de sport, probeer de top te bereiken.

Laat de kans niet schieten als je meer kunt verdienen.

Of... probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen en geniet!

Zorg dat je een ander het vuile werk laat doen. 

 

Laten we eens luisteren naar Hem die ons geschapen heeft. Zou dat niet Degene zijn die de beste handleiding voor ons leven heeft? En dan niet alleen luisteren ...... maar ook doen wat Hij zegt!

Wie die stem hoort en er niets mee doet...... uit gemakzucht, of uit rebellie..... die leeft in zonde. Die verhardt zich in de zonde. Dan eindigt je leven net zo als de Israëlieten in de woestijn, teleurgesteld en het doel niet bereikt. Dan is het te laat, omdat je niets gedaan hebt toen God tot je hart sprak. Eenmaal huilde Yeshua/Jezus toen zijn blik over Jeruzalem ging en Hij zei: Lukas 19: 43-44

Want er zullen dagen over u komen,
waarin uw vijanden een bolwerk tegen u zullen opwerpen
en u omsingelen en u van alle zijden in het nauw brengen,

en zij zullen u en uw kinderen in u vertreden
en zij zullen in u geen steen op de andere laten,


omdat gij de tijd niet hebt opgemerkt dat God naar u omzag.

Als je dit leest mag je weten dat God door Zijn Woord ook tot jou zegt: “Als je nu zijn stem hoort, verhard  je hart dan niet, zodat je door ongehoorzaamheid ten val komt,” Het betekent gehoorzaamheid aan Gods stem, aan Zijn geboden. Dan zullen we tot het Beloofde Land, het Vrederijk, de Rust van God ingaan. Breken met de wereld en je richten op het Koninkrijk van God.

VERHARD JE NIET EN LAAT JE LEIDEN…! 

Het zal behalve strijd, ook rust en vrede geven in je hart. De vrede waarvan de sabbat getuigt. De Vrede die zal uitmonden in de sabbatsrust van het Beloofde Land, dat het 1000-jarig Vrederijk is. Dat luisteren naar Gods Woord heeft tot gevolg dat alles in je leven onder Gods beheer komt. Daar kun je zelf voor kiezen. Een beheer dat ervoor zorgt dat de dingen op zijn plaats komen. Dat bepaalde gewoonten afgelegd moeten worden.

Dat je zuiver voor Hem en voor je medemens wordt.  Dat je  de liefde gaat zien waarmee God voor je zonden betaald heeft.  Dat je de grootheid van Gods Schepping gaat zien en beleven. Dat je mens wordt, zoals die oorspronkelijk bedoeld was. Het is geen gemakkelijke beslissing, maar het is het waard om voor Hem te leven! 
Verhard je niet, maar laat je leiden door God, Die in een menselijk lichaam naar ons toegekomen is! "Niet verharden maar je laten leiden" is ook de centrale tekst uit dit Bijbelgedeelte.

Matth. 11: 28 Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.

Dit is je vaste zekerheid! Door te geloven, te vertrouwen! 

Hebreeën 4:8,9 Want als Jozua hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag.
Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God,

Het gaat hier over een “andere dag”, de sabbatsrust. Er blijft iets voor hen over: de sabbatsrust:
Er staat volgens deze tekst nog iets te wachten! We zien naar iets uit. Wat hier in vers 9 staat is iets waar we naar mijn overtuiging vlak voor staan.  Een sabbatsrust.  Dit is iets dat ligt in de toekomst.
Dat heeft te maken met het oorspronkelijke scheppingsdoel van de Here. Het oorspronkelijke doel van de schepping dat teniet is gegaan door de zonde.

Toch is Gods scheppingsdoel niet afgelopen door de zondeval. Hij heeft het initiatief weer genomen.

Genesis 3: 15    

En Ik zal  vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw,

en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht;

Dat zal u de kop vermorzelen,

en u zult Het de hiel vermorzelen.

 

In het Johannes evangelie staat driemaal dat satan “de overste van deze wereld” is. Daardoor is onrust het deel van de mensheid. Dat heeft allemaal te maken met “die overste van deze wereld”. We zijn als mensen met hem meegegaan door de zondeval. We zien de gevolgen daarvan om ons heen: de mensheid gaat gebukt onder gebrokenheid, onrecht en onrust. Dat heeft te maken met de heerser over deze wereld van dit moment.

Zoals gezegd leert Gods Woord in Psalm 90 en 2 Petrus 3:8 dat één dag bij de HEERE is als duizend jaar.

Je zou kunnen zeggen dat de periode van eerste Adam tot de laatste Adam (Yeshua) ongeveer vierduizend jaar bedraagt.  Dat zijn vier dagen. De periode van het sterven van Yeshua tot nu toe bedraagt zo’n tweeduizend jaar. Dat zijn twee dagen. Dan zitten we op totaal zes dagen. En als we de Bijbel lezen dan lezen we dat God na de zesde dag rustte van Zijn werken. De zevende dag brak aan. De Sabbat brak aan. De dag van rust en van ophouden brak aan. En de Sabbat is een beeld van de rust, een schaduw van de rust. De sabbat wijst heen naar het Vrederijk dat staat te komen. Het Messiaanse Vrederijk. De zevende dag. Zo bezien leven we vlak voor het verschijnen van de antichrist, met plm. 7 jaar van enorme verdrukking. Daarna breekt   de zevende dag aan: het Koninkrijk van God!  Na de zesde dag is er rust, de onrust zal ophouden. 
Verhard je niet door vast te klampen aan dit tijdelijke, zondige leven, maar laat je door God leiden.

 

Ida