English & other languages: click here!
Israël en de Verbonden
Vrijwel alle verbonden zijn met Israël gesloten. Maar deze titel wil ook zeggen dat wij, als gelovigen, verbonden zijn met het Israël, zoals God dat voor ogen staat.
Het Oude verbond en het Vernieuwde Verbond zijn beide gesloten met Israël. Velen willen de Tora en genade tegenover elkaar stellen en wissen daarmee de geschiedenis van Israël, die helemaal opgetekend is in Gods Woord. Yeshua kwam voor Zijn volk. Hij is in de eerste plaats de Koning der Joden.
De joodse wortels van ons geloof kunnen niet genoeg worden benadrukt (dat is echter heel anders dan het volgen van het rabbijns Jodendom!). De Bijbel laat geen twijfel bestaan over de Joodse identiteit. Het gehele Boek is geconcentreerd op Israël, in het bijzonder wat de nabije toekomst betreft.
De geschiedenis van Israël is alleen in de Bijbel te vinden. Het politieke klimaat van het Israël van onze tijd, voldoet aan wat de profetieën ons leren. Maar we zien in dat klimaat ook tot ontwikkeling komen, dat wat Yeshua heeft voorzegd in Johannes 5 : 43
Johannes 5:43 Ik ben gekomen in de Naam van Mijn Vader, maar u neemt Mij niet aan. Als een ander komt, in zijn eigen naam, die zult u aannemen.
Met die 'ander' doelt Yeshua op de antichrist. Toch blijft er een trouwe rest over in Israël, omdat God trouw blijft aan Zijn Verbond!
Ezechiël 36:22-31 HSV
Zeg daarom tegen het huis van Israël: Zo zegt de Heere HEERE: Ik doe het niet om u, huis van Israël, maar om Mijn heilige Naam, die u ontheiligd hebt onder de heidenvolken waarheen u gegaan bent. Ik zal Mijn grote Naam heiligen, die onder de heidenvolken ontheiligd is, die u in hun midden ontheiligd hebt. Dan zullen de heidenvolken weten dat Ik de HEERE ben, spreekt de Heere HEERE, als Ik in u voor hun ogen geheiligd word. Ik zal u uit de heidenvolken halen en u uit alle landen bijeenbrengen.
Dan zal Ik u naar uw land brengen. Ik zal rein water op u sprenkelen en u zult rein worden. Van al uw onreinheden en van al uw stinkgoden zal Ik u reinigen. Dan zal Ik u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u een hart van vlees geven. Ik zal Mijn Geest in uw binnenste geven. Ik zal maken dat u in Mijn verordeningen wandelt en dat u Mijn bepalingen in acht neemt en ze houdt.
U zult wonen in het land dat Ik uw vaderen gegeven heb, u zult een volk voor Mij zijn en Ík zal een God voor u zijn. Ik zal u verlossen van al uw onreinheden. Ik zal roepen tegen het koren en Ik zal het veel doen worden: Ik zal u geen hongersnood opleggen. Ik zal de vrucht van de bomen en de opbrengst van het veld vermeerderen, zodat u onder de heidenvolken de smaad van de hongersnood niet meer ontvangt. U zult zich uw slechte wegen en uw daden die niet goed waren, herinneren. U zult walgen van uzelf om uw ongerechtigheden en om uw gruweldaden.
De volkeren willen de naam Israël uitwissen en daarin gaan religie en politiek samen op. Ze willen het land verdelen en Jeruzalem tot een internationale hoofdstad maken. Men spreekt onophoudelijk over vredesakkoorden.
Yeshua wordt los gezien van Israël en vele evangelisten brengen een evangelie dat geen evangelie is, maar dat op de mens afgestemd en Jakob verder in de benauwdheid brengt.
Het plan van God met Israël en de volkeren wordt de mensen niet voorgehouden. Dat alles heeft een schijn van godsvrucht. Het volk Israël komt meer en meer in de benauwdheid. En de benauwdheid van Jakob zien we daarom alleen maar toenemen. Ook Israël zelf moet tot bekering komen.
Psalm 2 en psalm 83 zijn heel actueel!
ISRAËL viel in twee koninkrijken uit elkaar!
De beschrijving over hoe die scheiding tussen het huis Juda en het huis Israël door God Zelf tot stand werd gebracht, vinden we in 1 Kon. 11:12; 2 Kron. 10:11.
"Keer terug, ieder naar zijn huis, want deze scheiding is bij Mij vandaan gekomen." En dat deden zij (1 Kon. 12:24). Het is hoogst interessant na te gaan wat God met deze scheiding beoogde. Dit was het begin van het gescheiden optrekken van het huis Juda en het huis Israël.
We vinden deze verbondsbeloften op meerdere plaatsen in de Bijbel: Genesis 12:3; Genesis 18:18; Genesis 22:18; Genesis 26:4.
Het geloof van Abraham was doorslaggevend voor Jood en later voor de niet-Jood, die geënt was op de edele olijf van het verbond. God is getrouw en geen van zijn beloften of verbonden zal onvervuld blijven!
Die scheiding wordt nog meerdere malen bevestigd, maar de belofte dat God ze weer bij elkaar zal brengen wordt evenzeer bevestigd. (Zie o.a. Ezechiël 37) "Ik zal hen van alle kanten bijeen verzamelen en naar hun land brengen." En verder het beeld van de twee stokken waarop geschreven wordt "één voor Juda en één voor Jozef," die weer bij elkaar gebracht worden. Hieruit volgt onvermijdelijk de vraag: "ZIJN DE JODEN GEHEEL Israël?" Of zijn ze inderdaad slechts de twee door koning Kores teruggezonden stammen Juda en Benjamin, die tijdens Yeshua's rondwandeling op aarde in Israël aanwezig waren?
Nu moet men enkel de Bijbel naspreken en geen veronderstellingen naar voren brengen, die tot een stammenleer leiden. Een veronderstelling is een hypothese, zoals de Evolutietheorie ook begon.
De vergelijking van Jozef in Egypte als onderkoning en Juda als woordvoerder van de broers.
Yeshua houdt nu Israël ook in leven en het Israël van nu moet Yeshua gaan herkennen.
Aan het huis Israël werd na deportatie en ballingschap uit het Heilige Land, gerefereerd als de "tien verloren stammen van Israël" (ook wel "de verloren schapen" genoemd). Zij werden naar Assyrië verbannen waar zij ruim 300 jaar verbleven. En dan stopt het in het geschreven woord. God brengt Zijn volk (de stammen terug in zijn geheel) De tien stammen waren vertegenwoordigd in Yeshua’s dagen, maar hun getal moet vol worden en God zorgt daar zelf voor.
Het Evangelie ging de wereld in door de discipelen/apostelen die Yeshua hadden aangenomen en vanuit het Vernieuwde verbond in het bloed van Yeshua en in Zijn genade.
Profetieën zijn voor een toekomstig Israël onder het vernieuwde verbond. ….. De namen Jood en Israël zijn door elkaar gebruikt.
De Koningsstam is Juda en Yeshua komt uit die stam. Hij gaat naar de verloren stammen van Israël. Geloof in Hem is het criterium.
De joodse natie wordt verbroken (het jaar 70 na Chr. — Daniël 9:24-27; Jeremia 19:11) Israëls troon zal eeuwig bezet zijn (Jer. 33:17). Zal er steeds een koning zijn die dat recht claimt? Het is (lijkt me juist niet!) interessant na te gaan welke verhalen daaromtrent ontstaan zijn. Ierland, Schotland en Engeland, alsmede de "Stone of Scone" nemen hierbij een plaats in. Maar dat is een verhaal apart. De Joden hebben geen koning. Gods oog is op Israël (Zach. 9:1).
Yeshua zegt: "Ik ben slechts gezonden tot de verloren schapen van het huis Israëls" (Matth. 15:24) en in (Matth. 10:5,6) "Wijkt niet af op een weg naar de heidenen, gaat geen stad van de Samaritanen binnen; begeeft u liever tot de verloren schapen van het huis Israëls". (Heb. 8:8) zegt: "Zie, er komen dagen dat Ik voor het huis Juda en het huis Israël een nieuw verbond tot stand zal brengen". Talloze Bijbelteksten spreken van het herstel en weer samenbrengen van Juda en Israël. In Ezechiël 39:7 zegt de Heer: "Ik zal Mijn heilige naam bekendmaken onder Mijn volk Israël". God spreekt van "Mijn volk" en van "Mijn land" (Ezechiël 37:20 ).
Dit Israël is niet naar ‘Palestina’ teruggekeerd, maar in de volksverhuizingen en verschuivingen "verloren geraakt" of verdwenen, kent het verleden niet meer en ziet geen band meer met het oude volk. Maar de Here God ziet het nog wel, want Zijn bijzondere beloften en Zijn Verbond rusten er op, voor eeuwig.
Zonder de profetieën, zouden we de twaalf stammen van Israël zien als een stuk geschiedenis en meer niet; als iets wat voorbij is en ons niets meer zegt. Maar de profetie leert ons wat anders. In Ezechiël 48 komen we de 12 stammen weer tegen; zo ook in de brief van Jakobus, geschreven "aan de 12 stammen in de verstrooiing" evenals in Opb 7: 21. Het begon al in Genesis, waar Jakob op zijn sterfbed zijn 12 zonen een zegen meegaf. Ook Mozes in Deuteronomium 33 spreekt als afscheid de twaalf stammen profetische woorden toe. Zo krijgt ook later als ze in Kanaän zijn gekomen, elke stam zijn eigen vaste plaats toegewezen.
De twaalf stammen hebben dus nog betekenis voor de toekomst. De profetieën spreken duidelijke taal, zoals in Ezechiël 37:15-21:
Ezechiël 37:16-17 "Neem een stuk hout en schrijf daarop: voor Juda, neem dan een nader stuk hout en schrijf daarop: voor Jozef — het stuk hout voor Efraïm en het gehele huis Israëls dat daarbij behoort; voeg ze dan aan elkaar tot één stuk hout, zodat zij in uw hand tot één worden".
Sinds wanneer wordt de benaming "Joden" gebruikt?
De Bijbel: Voor het eerst omstreeks het jaar 500 v. Chr. en wel in de Bijbelboeken Ezra, Nehemia en Esther 3:1,5; Esther 8:17. Eerst worden ze beschreven als Judeeërs en later als "Joden," m.a.w. na de ballingschap van de stammen Juda, Benjamin en Levi, die indertijd door Nebukadnezar, de koning van Babel, waren weggevoerd.
Het is onmiskenbaar, dat de profetieën duidelijke taal spreken wat betreft de hereniging der stammen. Mogelijk vragen wij ons af: Hoe moeten de stammen Israëls, die verloren zijn gegaan terugkomen? Dat doet de Here Zelf door Zijn Geest. We lezen in Eze 37:21 "Ziet, Ik zal de kinderen Israëls halen uit het midden der heidenen, waarheen zij getogen zijn en zal ze vergaderen van rondom en brengen hen in hun land." Let wel: het is hun land gebleven. Maar hierbij moeten we rekening houden met het Woord van Jeremia 23:5:
Jeremia 23:5-7 Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE,
dat Ik voor David een rechtvaardige SPRUIT zal doen opstaan.
Hij zal als Koning regeren en verstandig handelen,
Hij zal recht en gerechtigheid doen op de aarde.
6. In Zijn dagen zal Juda verlost worden
en Israël onbezorgd wonen.
Dit zal Zijn Naam zijn waarmee men Hem noemen zal:
DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID.
7. Daarom zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat men niet meer zal zeggen: Zo waar de HEERE leeft, Die de Israëlieten geleid heeft uit het land Egypte,
8. maar: Zo waar de HEERE leeft, Die het nageslacht van het huis van Israël geleid heeft en Die het gebracht heeft uit het land in het noorden en uit al de landen waarheen Ik hen verdreven had: zij zullen wonen in hun eigen land.
Liefde voor Zijn Woord, voor de profetieën; maar dat alles zal ook gepaard gaan met liefde voor de Verlosser. Hoe kan het ook anders. Het zou best kunnen zijn, dat de grote liefde voor Israël onder ons volk, een teken is, dat ook wij behoren tot het zaad van Israël. Maar velen ook in ons land zijn tot Israëls vijanden gaan behoren en geven geen acht op Gods Woord, maar volgen het beest. We aanbidden Israël niet, maar wel de God van Israël, die Zijn volk zal bevrijden!!
Wel ontbreekt er bij velen onder ons, nog het rechte zicht op Gods plan. Dit plan uit de Schrift te ontvouwen, behoort dan ook tot onze opdracht. Dit plan te kennen is een kwestie van leven of dood. Denk aan de gelijkenis van de tien maagden. We moeten ons geen zorgen maken, hoe die verloren stammen nu moeten terugkomen. Ik geloof, dat de Here al veel verder is met Zijn werk in deze, dan wij denken. Alles gaat zich scherp aftekenen. De grote afval allerwege; waardoor men zich rijp maakt voor het vuuroordeel.
En we zien de benauwdheid van Jakob elke dag toenemen en we zien ook dat velen het beest achternalopen. Het antisemitisme in de wereld is nog nooit zo groot geweest. De wereld is rijp voor het oordeel.
Het gaat om Gods grote plan, dat leidt tot de vervulling van het profetisch woord. Er zal vrede (SHALOM) heersen over deze aarde en Yeshua zal die duizend jaar, met Zijn heiligen heersen (Openbaring 20:4).
Openbaring 20:4 En ik zag tronen, en zij gingen daarop zitten, en het oordeel werd hun gegeven. En ik zag de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het Woord van God, en die het beest en zijn beeld niet hadden aanbeden, en die het merkteken niet ontvangen hadden op hun voorhoofd en op hun hand. En zij leefden en gingen als koningen regeren met Christus, duizend jaar lang.
Jur