English & other languages: click here!

Sacramenten

De sacramenten in de kerken

Een sacrament wordt in liturgische vorm toegediend in en door de kerk. Dankzij de kerk ontvangt men de heilzame werking ervan en wordt men opgenomen in het sacramentele leven. Niet God verleent genade, maar de kerk. Het toedienen van de sacramenten is volgens hen voorbehouden aan het instituut kerk.  

De protestanse kerken hebben twee sacramenten behouden: doop en avondmaal. Men neemt aan dat alleen deze twee door Yeshua de Messias zijn ingesteld: dat is onjuist. Deze sacramenten worden gezien als een zichtbaar teken en zegel van Gods genade, in aanvulling op de prediking als een hoorbaar teken en zegel van Gods genade. In de protestanste kerken legt men een relatie met de tekenen en zegelen van Gods Verbond met Israël in de Tenach (OT), in de vorm van de besnijdenis en Pesach. De doop en het avondmaal zouden dan in plaats zijn gekomen van deze twee.

Deze redenering is rechtstreeks terug te voeren op de vervangingstheologie; de kerk als het volk van het Nieuwe Verbond (het geestelijk Israël). Bovendien is de besnijdenis vanaf Abraham geen voorwaarde voor behoud, maar een teken van het onvoorwaardelijk en onverbrekelijk Verbond dat God sloot met zijn volk Israël. Het is niet in overeenstemming met het Woord van God en aanmatigend om als christendom dit Verbond met een vroom aandoende redenering toe te eigenen.

Het vreemde is verder dat de doop doorgaans plaatsvindt in de vorm van kinderdoop, maar deze vindt geen grond in het Woord van God. In de Joodse geschriften van het Nieuwe Testament volgt doop altijd na belijdenis van geloof. Ook het avondmaal is geen voorwaarde voor behoud, maar een gedachtenismaal, zoals ook de Pesach maaltijd dat is. Er is echter maar één bemiddelaar tussen God en mens: Yeshua de Messias. Daar komen in voorwaardelijke zin geen sacramenten aan te pas, zoals deze geïnstitualiseerd zijn in de Rooms-katholieke kerk, de Oosters-orthodoxe kerken en de protestantse kerken.

Jur