English & other languages: click here!

Filippenzen 4 - Bemoediging voor medestrijders

1. Oproep tot standvastigheid en eensgezindheid (vers 1–3)

• Paulus moedigt de gemeente aan om standvastig te blijven in de Heer.
• Hij roept twee vrouwen, Euodia en Syntyche op om eensgezind te zijn en samen te werken in het evangelie.
• Hij prijst de gemeenteleden die trouw hebben meegewerkt.

2. Vreugde en vrede in de Heer (vers 4–9)

• Bekende oproep: “Verblijd u altijd in de Heer”.
• Paulus spoort aan tot vriendelijkheid en gebed in alles, zodat Gods vrede harten en gedachten zal bewaren.
• Hij geeft een richtlijn voor denken: richt je op wat waar, eerbaar, rechtvaardig, rein, beminnelijk en prijzenswaardig is.

3. Dankbaarheid voor steun (vers 10–20)

• Paulus bedankt de Filippenzen voor hun financiële steun en zorg.
• Hij benadrukt dat hij geleerd heeft om tevreden te zijn in alle omstandigheden: armoede of overvloed.
• Kernvers: “Ik vermag alle dingen door Hem die mij kracht geeft” (vers 13).
• Hij prijst hun vrijgevigheid en verzekert dat God in al hun noden zal voorzien.

1. Oproep tot standvastigheid en eensgezindheid

Ik roep Euodia en ik roep Syntyche ertoe op eensgezind te zijn in de Heere....... deze beide vrouwen hadden Paulus bijgestaan in de strijd. Maar nu hadden ze een meningsverschil. Paulus roept hen op dit samen in gemeenschap met de Heere op te lossen. 

ik vraag ook u, mijn oprechte metgezel: Help deze vrouwen....... Onenigheid is heel schadelijk in de voortgang van Gods Koninkrijk. In verband daarmee roept Paulus  broeders in die gemeente, waarvan de namen in het boek des levens staan, op om deze vrouwen te helpen zich met elkaar te verzoenen en één van geest te worden in de Heer. Want dáárom is Yeshua gestorven, opdat het boek des levens tot de laatste bladzijde toe gevuld zou worden met namen van mensen!

2. Vreugde en vrede in de Heer

Verblijd u altijd in de Heere; ik zeg het opnieuw: Verblijd u........ Dit is gezien het voorgaande een goede raad om je frustaties in het juiste perspectief te zien. Je bent niet meer gefocust op het probleem maar op de Heere, die bij machte is de weg te wijzen om uit deze controverse te komen. Veel gemeenten lezen de opdracht op zichzelf en doen er dan van alles aan om een blijde sfeer te creëren onder haar leden. Dat is best aardig, maar het raakt kant noch wal wanneer dit door dingen als uitjes met elkaar, koffiekringen of zanggroepen bepaald wordt. Dè blijdschap onder gelovigen moet de blijdschap-in-Jezus zijn. Vrolijkheid verdwijnt weer bij de geringste tegenslag. Yeshua is er als bron van blijdschap altijd, in elke situatie. Die blijdschap kennen we wanneer Christus alles voor ons is. 

al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat welluidend is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardigs is, bedenk dat......... Paulus roept ons op een positieve instelling te hebben. Dan is er in de gemeente een sfeer die weldadig aandoet, die als een verademing werkt. Hoe bereiken we dat? Door wat ons in  Gods Woord overgeleverd is ook in praktijk te brengen. Paulus' voorziet ons van een hele lijst van onderwerpen waarover we kunnen nadenken. Welluidendheid kunnen we toepassen op de muziek die we beluisteren. Er komt zoveel vuiligheid op ons af. Dat geldt op zoveel terreinen, echter het is niet nodig om elk item uitgebreid te behandelen.

Wat u ook geleerd en ontvangen en gehoord en in mij gezien hebt, doe dat; en de God van de vrede zal met u zijn....... we onderstrepen wat Paulus ons met de Filippenzen geleerd heeft met enkele teksten die hij aan de Galaten geschreven heeft. Als we deze dingen uit geloof in praktijk trachten te brengen, zullen we de hulp en vrede van Gods Heilige Geest ervaren en komen we niet in conflict met Gods wet.

Paulus zelf was een levende illustratie bij zijn onderwijs. Er moet geen kloof zijn tussen leer en leven. 

Wees een voorbeeld in uw gemeente, als een gelovige die zich over andere gelovigen kan verblijden en over wie men zich kan verblijden, omdat we allemaal deelgenoten zijn van wat Christus voor ons bewerkt heeft. Om daar ook uit te léven!
Leven we vanuit de blijdschap-in-Yeshua, dan zullen we eensgezind het Evangelie kunnen uitdragen. 

3. Dankbaarheid voor steun

En ik ben zeer verblijd geweest in de Heere dat uw denken aan mij eindelijk weer opgebloeid is...........Paulus heeft ongetwijfeld in de eenzaaamheid van de gevangenis verlangd naar bemoediging van medegelovigen. Als hij hier zegt dat het denken aan hem "eindelijk weer is opgebloeid" klinkt dat als een verwijt,  maar dat is het niet. Paulus die zo vaak alleen in moeilijke omstandigheden verkeerde, had geleerd zich niettemin te verblijden in de vrede van Zijn Heer. Hij begrijpt wel dat ze steeds aan hem gedacht hebben, maar "u hebt de gelegenheid niet gehad om het te tonen". 

Niet dat ik dit zeg vanwege gebrek, want ik heb geleerd tevreden te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer....... we zien dat  Paulus het 'tevreden zijn" heeft moeten leren. zijn dankbaarheid was niet gebaseerd op zijn eigen nood. Hij tevreden met de positie waar hij was – zelfs tijdens zijn gevangenschap in Rome. ik weet wat het is vernederd te worden, ik weet ook wat het is overvloed te hebben;......... in al die situaties had Paulus geleerd tevreden en dankbaar te zijn "zowel in verzadigd te zijn als in honger te lijden, zowel in overvloed te hebben als in gebrek te lijden.". 

De reden waarom Paulus zich verblijdde over het meeleven van de Filippenzen lag niet in het feit dat hij gebrek leed. Hij heeft immers geleerd om tevreden te zijn met de situatie waarin hij verkeert. Tevredenheid moeten we leren. En dat kunnen we slechts leren van Yeshua. Laten we dat bedenken in een tijd waarin alles zo draait om het materiële! 

Kunnen wij leren zijn getuigenis na te zeggen?

Het is goed om deze waardevolle geloofsbelijdenis uit Filippenzen 4:13 in verband te brengen met Johannes 15:5:

Met Yeshua kunnen we alles, zonder Hem kunnen we niets doen.

Toch hebt u er goed aan gedaan dat u gedeeld hebt in mijn verdrukking......... Aan het eind van zijn brief komt Paulus terug op de reden van zijn schrijven. De gemeente van Filippi heeft hem in zijn gevangenschap geld en voedsel gestuurd als materiële ondersteuning, en Epafroditus om hem geestelijk tot steun te zijn. Ook oen hij in Thessalonica vervolgd werd zijn ze hem te hulp gekomen.

Paulus bedankt de Filippenzen voor die steun. Of eigenlijk niet: hij bedankt zijn Heer, die hen bereid maakte om hem te helpen. Geen verheerlijking van mensen, maar van Yeshua! 

Niet dat ik de gave zoek, maar ik zoek de vrucht die op uw rekening toeneemt......... Paulus was heel blij met alle hulp, maar hij was er niet op uit om zoveel mogelijk te ontvangen. Wat belangrijker is, zijn de geestelijke vruchten die hiermee zijn geofferd aan God, op wiens ‘rekening’ die vrucht wordt ‘bijgeschreven’. 

ik ben geheel voorzien, nu ik door middel van Epafroditus ontvangen heb wat door u gezonden was, als een aangename geur, een welgevallig offer, welbehaaglijk voor God.......... dat Epafroditus naar Paulus toe was gekomen en gaven vanuit Philippi meebracht, konden we lezen in Filippenzen 2:2. Paulus noemde hem: "mijn broeder, medearbeider en medestrijder; uw bode, die me van het nodige heeft voorzien". Paulus verbindt deze broederliefde met de geestelijke realiteit, die onlosmakelijk daaraan verbonden is: een aangename geur, een welgevallig offer, welbehaaglijk voor God.

4. Slotgroet en zegen

Paulus besluit zijn brief vanuit zijn gevangenschap, door de groeten van hemzelf, van zijn medewerkers en van de gelovigen in Rome over te brengen. Bijzonder is dat er sprake is van heiligen die zich in het huis van de keizer bevinden. Daaruit blijkt dat de prediking van het evangelie ook daar heeft plaatsgevonden. De gemeenschap der heiligen reikt over alle landsgrenzen en alle geografische afstanden heen.

Loof de HEERE om Wie Hij is!

Jur