English & other languages: click here!

JEZUS: geen organisatie, maar een Volk, een Verbond

Ter overdenking

Deze gedachte raakt een diep en vaak onderbelicht punt: het kennen van Jezus

Het kennen van Jezus begint niet bij een religieuze organisatie of een emotionele oproep tot bekering, maar bij het begrijpen van Zijn plaats in het grotere verhaal van God met Israël. Zonder die context kan Jezus inderdaad “zomaar uit de lucht komen vallen”, en dan wordt Hij een leeg canvas waarop iedereen zijn eigen religieuze of politieke project kan projecteren.

Jezus is niet een losstaand figuur, maar de vervulling van eeuwenlange beloften:

Hij is de Zoon van David, erfgenaam van een koninklijke lijn die teruggaat tot Gods verbond met David (2 Samuel 7).

Hij is de Messias die door de profeten werd aangekondigd – niet als een religieuze stichter, maar als degene die recht zou brengen, het volk zou herstellen, en de volken zou zegenen.

Hij is de Dienaar van YAHWEH uit Jesaja, de Priester naar de orde van Melchizedek uit Psalm 110, en de Profeet als Mozes uit Deuteronomium 18. (In Jesaja 41:8 wordt Israël de dienaar van YAHWEH genoemd).

Zonder deze achtergrond wordt Jezus een abstracte figuur – en dan is het niet vreemd dat mensen Hem niet begrijpen of zelfs vreemd vinden. 

Een model voor echte bekering

Lukas 24 laat zien hoe Jezus Zelf mensen tot geloof brengt:

Hij begint niet met een oproep tot bekering.

Hij begint met de Schriften – Mozes en de profeten – en laat zien hoe ze allemaal op Hem wijzen.

Pas dan worden hun ogen geopend, en zeggen ze: “Was ons hart niet brandende in ons, toen Hij tot ons sprak op de weg?”

Dit is geen oppervlakkige bekering, maar een diep doorleefd inzicht:

Jezus is de vervulling van Gods plan met Israël, en daardoor ook met de wereld.

Ze verankeren Jezus in de historie van Israël, niet in een religieuze beweging.

Ze tonen dat Hij legitiem is als Koning, Priester en Profeet.

Ze beschermen tegen het misbruik van Jezus als mascotte voor een denominatie, ideologie of organisatie.

Jezus kwam niet om mensen aan een kerk toe te voegen, maar om hen deel te maken van het volk van het Verbond – eerst Israël, dan de volken. Zoals Paulus zegt in Romeinen 11: wij zijn als wilde takken geënt op de edele olijfboom van Israël.

Jur