English & other languages: click here!

1 Korinthe 7 - Gehuwd, gescheiden of single

1 Korinthe 7 : 1-24

Paulus staat onterecht als bekend als vrouwonvriendelijk. Dit hoofdstuk begint met de mededeling dat er brieven waren binnengekomen van de nieuwe gelovigen in Korinthe. Het lijkt erop dat de afzenders moeite hadden met de seksualiteit in hun nieuwe geestelijke leven. Was huwelijksgemeenschap niet erg ongeestelijk? Moesten ze zich ervan onthouden of elkaar verlaten?  Vaak waren ook niet beide huwelijkspartners gelovig. Als we het vanuit deze context lezen zien we dat Paulus juist heel zorgvuldig omgaat met de positie van de gehuwde man en vrouw in een veranderde situatie. 

Paulus spreekt zich daarmee uit tegen de opvatting dat het menselijke lichaam met zijn lusten als slecht gezien moet worden. Anderzijds zegt hij dat ongetrouwd zijn, het celibaat, ook een gave van God is, die vooruitwijst naar de opstanding, waarin voortplanting niet meer noodzakelijk is (Mattheüs 22:30).

We moeten dit dus niet zien als algemene huwelijksrichtlijnen voor gelovigen, maar als antwoorden op bepaalde vragen van gemeenteleden in bijzondere omstandigheden.

Wat nu de dingen betreft waarover u mij geschreven hebt....... op de prediking van Paulus waren mensen tot bekering gekomen en ondervonden daardoor moeilijkheden ten aanzien van hun partner, waarover Paulus om raad was gevraagd.

het is goed voor een mens om geen vrouw aan te raken....... dit is een advies van Paulus, waarmee hij wil zeggen dat seksuele omgang niet persé nodig is. Het is mogelijk dat degenen die de brief schreven dit voorstelden. Want wat bedoelde men dat het goed is voor een man om geen vrouw aan te raken?  Dat men zuiverder kon zijn door zich helemaal van seks te onthouden, zelfs in het huwelijk. Paulus maakt in vers 2 dan wel een voorbehoud.

laat vanwege hoererij iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man....... Paulus lijkt negatief over het huwelijk te spreken. Dat is niet zo. Paulus reageert op een misvatting in de gemeente van Korinthe. Sommige gemeenteleden menen dat het huwelijk iets minderwaardigs en ongeestelijk is. Zij denken dan dat ze eigenlijk niet hadden moeten trouwen. Ondertussen heeft men wel lichamelijke verlangens. Dat leidt tot hoererij. Als we goed lezen, geeft Paulus hier geen reden om te gaan trouwen, maar om binnen het bestaande huwelijk elkaar tegemoet te komen in het seksuele verlangen naar elkaar.  Paulus zegt niet dat seks de enige reden is om te trouwen, of de belangrijkste reden om te trouwen. Het gaat hier niet om basis instructies voor het huwelijk, Paulus beantwoordt gewoon hun specifieke vragen over het huwelijk. 

Ook hier geldt: 'dient elkander door de liefde'. (Gal. 5:13) Als een man seksuele betrekkingen heeft met zijn vrouw, maar zonder echte genegenheid voor haar, geeft hij zijn vrouw niet wat haar toekomt.

de man heeft niet de beschikking over zijn eigen lichaam, maar de vrouw... en andersom!! ....... het gaat er niet alleen om of jezelf wel aan je trekken komt, maar vanuit de liefde wil je dat de ander krijgt wat hem of haar toekomt. Je bent samen een éénheid. 
onttrek u tijdelijk alleen met onderling goedvinden om u te wijden aan vasten en bidden...... als het door omstandigheden nodig is om God ernstig te zoeken dan kan men zich - met onderling goedvinden  - tijdelijk van gemeenschap onthouden (Ex. 19:15 en 1 Sam. 21:5).  Toch moet de gemeenschap daarna weer hersteld worden. 

ik zou wel willen dat alle mensen waren zoals ikzelf....... Paulus had van God ‘de gave van onthouding’ gekregen. Het is niet ondenkbaar dat hij vóór zijn bekering getrouwd is geweest. Met een dergelijke omslag had de gemeente van God al moeite, dus een echtgenote, gesteund door het sanhedrin, zou dat zeker hebben. We weten het niet, maar het is wel opmerkelijk dat Paulus ook in huwelijksaangelegenheden advies kan geven. In ieder geval beschouwt hij de ‘gave van onthouding’ als een voorrecht. Anderen krijgen weer andere gaven van God. In Genesis 2:18 zei God: "Het is niet goed dat de mens alleen is; Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem".  (Helaas is dat woord 'tegenover' in onze cultuur vaak een andere werkelijkheid geworden, waardoor er van 'hulp' geen sprake meer is.)

ongehuwden en weduwen: Het is goed voor hen, als zij blijven zoals ik........ Als Paulus over zijn eigen gave schrijft, gebruikt hij hetzelfde woord voor geestelijke gaven in 1 Korintiërs 12. Elke staat, getrouwd of ongetrouwd, heeft speciale gaven van God nodig om aan het doel te kunnen beantwoorden. Ongehuwd zijn moet niet als een probleem worden gezien, noch het huwelijk als een recht. God schenkt in zijn wijsheid en liefde het één of het ander als een geschenk.

als zij zich niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen...... het is niet goed als dit - zonder meer - de reden is om een huwelijk aan te gaan.  Als men zich niet kan beheersen moet men dit aan God voorleggen en Hem om Zijn leiding vragen. Mogelijk geldt dit voor hen die verloofd zijn of anderszins een relatie hebben, maar niet tot een huwelijk over willen gaan omdat ze de huwelijksgemeenschap als 'ongeestelijk' bestempelen. 

het is beter te trouwen dan van begeerte te branden....... Binnen het christelijk geloof dat Paulus predikte, was geslachtsgemeenschap alleen toegestaan binnen het huwelijk. Prostitutie was in Griekenland een algemeen verbreid en getolereerd verschijnsel. Je kon dus ongetrouwd blijven en als je brandde van begeerte ging je naar de hoeren. Niemand zou je daarom veroordelen. Maar nee, dat was volgens de Bijbel zonde. Daarom zegt Paulus:  'je hebt een vrouw nodig. Het is niet goed dat de mens alleen is.'  In dit verband moet men zich realiseren dat Paulus tegen Timotheüs zei dat het verbieden van trouwen een leer van demonen is (1 Timotheüs 4:1-3).

een vrouw zal niet scheiden van haar man...... de gelovigen in Korinthe vroegen zich af of ze misschien op een hoger geestelijker peil zouden komen als ze alleenstaand zouden zijn, en of ze bestaande huwelijken zouden moeten verbreken om een grotere heiligheid te bereiken. Paulus beantwoordt hun vraag in volle overtuiging en met een beroep op Gods Woord: absoluut niet!

als zij toch gaat scheiden, moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen...... als er toch een echtscheiding heeft plaatsgevonden is een volgend huwelijk onbespreekbaar. De weg naar verzoening moet open blijven.

en dat een man zijn vrouw niet zal verlaten.......

Ook de Joden uit de eerste eeuw hadden moeite met dit aspect van de Torah-huwelijkswet (Deut. 24:1-4) en ondervroegen Yeshua erover (Matth. 19:3-12 ). Yeshua bevestigde opnieuw dat het huwelijk bedoeld was als een permanente instelling, tot de dood je scheidt. Daarom is het gebod om niet te scheiden een gebod van de Heer.

Dit Torah-gedeelte, gaat tegen de menselijke natuur in.  Er komen moeilijkheden in je relatie, je partner gaat moeilijk doen, dan is de menselijke oplossing: de genegenheid achterwege laten. Die menselijke oplossing is eigenlijk om de persoon te dumpen en een nieuwe echtgenoot te zoeken. Totdat het moeilijk wordt met de nieuwe partner en de nieuwe partner het moeilijk krijgt.  Voor het instandhouden van een huwelijk hebben we Gods leiding nodig. 

Maar tegen de anderen zeg ík....... niet de Heere:  Paulus zijn denken en spreken is helemaal op de HEERE gericht. Ook al kreeg hij hiervoor geen specifiek woord van de HEER te horen, toch staat zijn denken en handelen, als een geroepen apostel, onder leiding van de Heilige Geest. 

Als een broeder een ongelovige vrouw heeft....... dat zal zeker gebeuren: de man bekeert zich tot Christus, maar de vrouw niet. Maar ze houdt van haar man en wil graag bij hem blijven wonen, dan moet hij niet bij haar weggaan.  Het vermeende argument bij de gelovige echtparen, dat zij wellicht geestelijker, heiliger zouden worden als ze hun partner zouden verlaten, speelt natuurlijk nog veel sterker bij degenen wiens partner niet meeging in het bekeringsproces. Als dat geen bezwaar is voor de niet gelovige partner, dan moeten ze gewoon bij elkaar blijven.  Hetzelfde geldt voor een zuster die een ongelovige man heeft. Als die man haar liefheeft en haar geloof respecteert, dan moet er geen scheiding geforceerd worden. Laat de gelovige man/vrouw maar in liefde met je samenwerken. Wie weet wil God die situatie gebruiken om de ongelovige wederhelft te redden. 

Eventuele kinderen zullen zijn geheiligd in de gelovige partner, dat wil zeggen dat zij onder Gods zorg vallen.

Maar als de ongelovige scheiden wil, laat hij scheiden....... de gelovige partner is vrij om mee te gaan in die scheiding.  In zo'n situatie zou er geen vrede kunnen zijn in dat gezin.  Je kunt wel denken 'hij/zij verandert wel',  maar dat is nog maar de vraag. Hij/zij wil graag scheiden, nou dan moet dat maar gebeuren. 

Er is een uitdrukking "Bloei waar je geplant bent!" Nee, het staat niet in de Bijbel, maar 1 Korinthe 7:17 heeft zo ongeveer dezelfde betekenis.  De HEERE kan je tot bloei brengen daar waar Hij je roept: op de plaats en in de situatie waarin je je bevindt. Je hoeft niet eerst te scheiden, te trouwen, te verhuizen om de HEERE te dienen. Als zoiets zou moeten gebeuren dan leidt Hij je zelf daar naar toe.  Daar waar iemand geroepen is, daar moet Hij beginnen de weg te gaan in dienst van de HEER.  Dat principe predikt Paulus in alle gemeenten.  Dit doet me ook denken aan een veelgehoorde evangelische slogan: "Je mag komen zoals je bent".  Dat is 100% waar! Maar je blijft niet zoals je bent. God gaat je wel vomen naar Zijn beeld en dat is dan ook Zijn werk in jou (Rom. 6:21; Efeze 4:24; Kol. 3:10).  Hierna geeft Paulus twee voorbeelden van zaken die je niet moet veranderen: besnijdenis en slavernij, maar waarin je de HEERE de leiding erover geeft. 

Is iemand als besnedene geroepen, dan moet hij die besnijdenis niet ongedaan laten maken........ Paulus zegt dat als je besneden was toen je christen werd, prima. Als je niet besneden was toen je christen werd, ook prima. Die dingen doen er niet toe. Het gaat erom de Heer te dienen waar we nu zijn. Het gaat hier niet om het onderwerp besnijdenis onder de loupe te nemen. Het gaat er om dat het er niet toe doet wat je startpunt is in je omgang met God.  Hij zal je leiden in de waarheid. Dat gebeurt door Gods geboden ter harte te nemen, waardoor Gods Geest in je gaat werken.  

Besneden zijn is niets en onbesneden zijn is niets, maar het in acht nemen van de geboden van God........ De Joden worden in de Bijbel de 'besnedenen' genooemd (Galaten 2:8-9) en de heidenen zijn de onbesnedenen. Paulus laat hiermee zien dat de besnijdenis niet doorslaggevend is, maar legt de vinger bij het houden van Gods geboden! Hiermee is ook de dwaalleer ontkracht dat de geboden alleen voor de Joden zijn. Dat wordt bevestigd door het boek Openbaring (Openbaring 14:12) dat over de eindtijd handelt, In het oordeel komt het erop aan of we Gods geboden hebben gehouden. (zie ook Openbaring 12:17). 

Laat ieder blijven in de roeping waarin hij geroepen is....... Wie geroepen wordt tot geloof in God, tot het volgen van Yeshua, hoeft niet zijn huwelijk te beëindigen, de besnijdenis ongedaan te maken of zijn baan op te zeggen.  

Bent u als slaaf geroepen, dan moet u zich daarover niet bekommeren.......  als je als slaaf geroepen bent kun je ook volledig in Gods dienst staan. Je moet niet denken: 'ik kan alleen maar de opdrachten van mijn meester uitvoeren, als ik vrij man zou zijn zou ik U veel beter kunnen dienen". 

Kunt u echter ook vrij worden...... Natuurlijk moet je van een gelegenheid om vrij te komen gebruik maken. Maar God kan de positie van een slaaf ook inzetten voor Zijn Koninkrijk. Je bent in Christus geen slaaf, maar vrijgekocht uit de slavendienst van satan. 

U bent duur gekocht........ als slaaf werd je gekocht met geld. Maar de waarde van een kind van God is niet in geld uit te drukken. Door Christus ben je gekocht om vrij te zijn en de prijs was Zijn smetteloze bloed.

word dus geen slaven van mensen....... we zien in onze tijd het systeem Babylon in opbouw. Een systeem dat behoort tot het antichristelijk rijk. Dat rijk wil  controle uitoefenen over alle mensen, die volgens hun richtlijnen moeten leven. We moeten onszelf nooit overgeven aan welk leiderschap dan ook, geestelijk of fysiek, als dat niet in de voetstappen van Yeshua gaat.  Wij volgen Yeshua, zijn trouw aan Gods Woord en laten ons leiden door de Heilige Geest. Je zou kunnen zeggen: ik ben een 'slaaf' van Christus. Hij heeft ons vrijgekocht met Zijn eigen bloed omdat Hij ons liefheeft en ons in de vrijheid heeft gezet. De grote hoer van Babylon drinkt ons bloed, het bloed van de verdrukking en vervolging. Daar gaat de huidige ontwikkeling naar toe. 

Laat ieder voor het aangezicht van God blijven, broeders, in de staat waarin hij geroepen is....... Hier wordt nog opnieuw opgeroepen om in gemeenschap met God te blijven op de plaats waar je geroepen bent. Het spreekt vanzelf dat je voor het aangezicht van God op jouw plaats niet (meer) kunt meewerken aan zondige praktijken. In Handelingen 19:19 lezen we bijvoorbeeld van degenen die vóór hun bekering aan toverij deden, dat zij hun boeken openlijk gingen verbranden. En Zacheüs gaf de helft van zijn bezittingen aan de armen, en alles wat hij had afgeperst, vergoedde hij viervoudig. Maar je leest niet dat hij zijn baan opzegde. Lukas 19:1-10

Het vervolg van 1 Korinthe 7 zie deel B.

Ida