Engels & other languages: click here!
Psalm 63 - Hunkering naar God (Elohim)
Omertelling dag 28

De vrome dorst naar God. Davids brandend verlangen naar gemeenschap met Yahweh, die hij "zijn Elohim" noemt en dat ondanks beproevingen in de woestijn. Deze teksten vormen het beeld van de ware vrome in nood. (Bijbels Handboek).
Psalm 63:1-8
1. Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda was.
2. O God, U bent mijn God!
U zoek ik vroeg in de morgen;
mijn ziel dorst naar U,
mijn lichaam verlangt naar U
in een land, dor en dorstig, zonder water.
3. Zo heb ik U in het heiligdom aanschouwd,
Uw macht en Uw heerlijkheid gezien.
4. Uw goedertierenheid is immers beter dan het leven;
daarom zullen mijn lippen U prijzen.
5. Zo zal ik U loven in mijn leven,
in Uw Naam zal ik mijn handen opheffen.
6. Mijn ziel zal als met vet en overvloed verzadigd worden;
mijn mond zal roemen met vrolijk zingende lippen.
7. Wanneer ik aan U denk op mijn bed,
over U peins in nachtwaken –
8. voorzeker, U bent een Helper voor mij geweest;
onder de schaduw van Uw vleugels zal ik vrolijk zingen.
Hoop in de woestijn
Deze Psalm leert ons een principe van betekenis, en wel dit: de herinneringen aan het uitzicht dat we hadden toen we boven op de berg waren, kunnen ons troosten en versterken wanneer we in een dal verkeren. Zoals Lynda Randle zingt: “For the God on the mountain, is the God in the valley”. Dit geldt zowel letterlijke als geestelijke bergen en dalen. Ook Israël werd aangemoedigd in moeilijke tijden terug te denken aan wat God in betere tijden had gedaan (Deut. 32:7; Psalm 77:12).
David zwerft rond in de woestijn van Juda (v. 1). Was het in de tijd dat hij moest vluchten voor Saul, of dat hij moest vluchten voor zijn zoon Absalom? Hij voelt zich heel onzeker. Geeft hij zich maar over aan zijn gevoelens van onmacht? Nee, midden in zijn nood wendt hij zich tot God. Niet tot een god ver weg, maar tot de HEERE, die hij persoonlijk kent. Wat een innige verbondenheid spreekt er uit die twee woordjes ‘mijn Elohim’ in vers 2a! Zij kennen elkaar. Zij hebben samen al veel meegemaakt. David weet inmiddels uit ondervinding hoezeer God te vertrouwen is en hoezeer de HEERE een helper is.
Daarom verlangt hij ook zo naar Gods troostvolle nabijheid die hij heeft ervaren toen hij zijn kudden hoedde en in eenzaamheid zijn psalmen zong voor Hem.
Wat had hij het daar goed (63:3)! En juist in zijn ellendige omstandigheden beseft David dat Gods genade en gunstbewijzen blijvend zijn en meer bevredigen dan het aardse leven met al zijn wel en wee. Dat besef geeft hem, ondanks alle vragen, zorgen en onzekerheden, vreugde en een gemeend loflied in zijn hart Is dat geen voorbeeld van een blij zijn in God in elke situatie? (Fil. 4:4)
‘s Nachts ook, wanneer David wakker ligt, komen herinneringen boven aan de keren dat God hem hielp, en ze maken hem blij). Bijvoorbeed de overwinning die God in hem bewerkte op Goliath de reus, de vijand die God uitdaagde, De vreugde om Wie de HEERE is en om wat Hij deed, verdrijven de onzekere gedachten van overdag. Er ligt troost in herdenken, in mediteren over God Zelf, over zijn woorden en zijn daden. Ken je dat?
Vers 9 getuigt van een levend, actief geloof. Volhardend, vasthoudend zoekt David met de HEERE te leven. Stap voor stap. Zijn geloof geeft hem zicht op het loon van zijn vijanden en vaste hoop voor de toekomst. Vertrouwen op God steekt je een hart onder de riem!
Gedenk Gods wonderen, Gods zegeningen, Gods beloften … Dàt helpt je heen door moeilijke omstandigheden!
Als je ook zo aan God denkt, ontspringt er een danklied in je hart;
Onder de schaduw van Zijn vleugels zal je, net als David, vrolijk zingen.

