English & other languages, click here!

1 Thessalonicenzen 4: 14-17 Hij komt!

Het blazen van de bazuin betekent in de Bijbel o.a. een oproep tot de strijd. Dat vinden we ook terug in de volgorde van de Bijbelse herfstfeesten. Eerst komt Yeshua om strijd te leveren.  Om te strijden als Hij de wijnpers treedt, als Hij van Bosra komt en het bloed aan Zijn mantel heeft (Jesaja 63).  God gaat recht verschaffen en zal de volken straffen die zich vijandig tegen Israël hebben opgesteld. Het oordeel is tegen het Babel van de eindtijd.  Als het oordeel wordt uitgevoerd is de genadetijd voorbij. De verlossing van Gods volk heeft als keerzijde het oordeel over andere volken. Een verschrikkelijk oordeel voltrekt zich over de aarde. Jesaja beschrijft de overwinning van de Messías op de vijanden van Zijn volk. Het is 'de dag der wrake'. Yeshua strijdt tegen Edom, dat symbool staat voor de vijandschap tegen God en Zijn volk. Het oordeel waarover hier wordt gesproken reikt veel verder dan de overwinning over het Babel van de oude tijd. Het systeem Babel heeft gedurende de eeuwen de wereld overwoekerd en beheerst de hele wereldheerschappij. (Openbaring 17). Als Jesaja 14:4 het heeft over het spotlied op de Koning van Babel bedoelt hij daarmee de antichrist aan het eind der tijden. Yeshua komt om hem te doden met de adem van Zijn mond (2 Thess. 2:8).  
Die moeilijke tijd van de grote verdrukking, van de eindstrijd kan ons benauwen. Maar het zijn de geboorteweeën van Gods Koninkrijk. Jesaja heeft een goed advies voor die tijd:

Laten we God vertrouwen in die tijd en Hem prijzen, want we weten dat we onze hoofden omhoog mogen heffen, omdat de verlossing nabij is!

Tussen de eerste en de laatste bazuin vindt de Grote Verzoendag plaats, waarbij de hemelse Hogepriester de verzoening van zonden bekend maakt.

Bij de laatste bazuin worden de doden opgewekt, en de Gemeente, dat is heel Israël, verenigd met de Bruidegom Yeshua HaMashiach! Rom. 11:36

1 Thess. 4:14-17
Dit gedeelte lezen we in verband met het Bazuinenfeest. Het is door Paulus geschreven om de gelovigen van Thessalonica te bemoedigen, omdat zij zich blijkbaar ongerust maakten over hun geliefden die in geloof gestorven waren. Zouden zij geen deel uitmaken van het komende Koninkrijk? En dan maakt Paulus hen bekend dat deze gestorven gelovigen de levenden zelfs zullen vóórgaan bij de komst van Yeshua. Hij brengt ze ook nog zelf terug naar de aarde.
Dat komt overeen met wat Mozes al eeuwen daarvoor had geprofeteerd en waarover ook Yeshua met dezelfde bewoordingen sprak:

Mattheüs 24: 30 En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid. 31 En Hij zal Zijn engelen uitzenden onder luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het ene uiterste van de hemelen tot het andere uiterste ervan.
En dit is wat Mozes al ver van tevoren schreef:
Deuteronomium 30:4 Al bevonden uw verdrevenen zich aan het einde van de hemel, toch zal de HEERE, uw God, u vandaar bijeenbrengen en u vandaar weghalen. 5 En de HEERE, uw God, zal u naar het land brengen dat uw vaderen in bezit hadden, en u zult het weer in bezit nemen; en Hij zal u goeddoen en u talrijker maken dan uw vaderen.

Mozes profeteerde hier al over de tweede komst van de Messias en in één adem over de wederopstanding. Beide passages gebruiken het woord “bijeenbrengen” en beide passages gebruiken dezelfde bijvoeglijke bepaling die betekent “van het ene uiterste van de hemelen tot het andere”! Ook hierin zien we dat er geen sprake is van een opname.

De uitverkorenen worden zowel uit de hemel als van de aarde bijeengebracht en naar het land van de vaderen gebracht.
Dan gaan we samen met hen die ons zijn voorgegaan Yeshua tegemoet. Wij en zij hebben nu een verheerlijkt lichaam waarmee we niet meer aan de aardse wetmatigheden gebonden zijn. We zijn gelijk aan Yeshua, na Zijn opstanding. Het eerste wat we in dat geestelijk lichaam doen is als Zijn bruid naar Hem toe "vliegen".... Hem tegemoet in de wolken. Hij, onze Koning die plaats gaat nemen op de troon van David.

1 Thess. 4:17 Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. De Strong code voor het woord “tegemoet” is 529. Dit woord “apantésis” komt ook voor in Mattheüs 25:6 en in Handelingen 28:15

In Mattheüs 25 illustreert Yeshua Zijn tweede komst met de gelijkenis van de vijf wijze en de vijf dwaze meisjes die naar een bruiloft gaan, zoals het ook gebruikelijk was in Israël. Hier lezen we dat tien meisjes een bruidegom tegemoet gaan, die op weg is om te trouwen met een vriendin van hen. Ze gaan in de avond met lampen op weg, en onderweg kiezen ze een plaats om hem daar op te wachten (Mattheüs 25:1). Wanneer het lang duurt, vallen ze in slaap, maar midden in de nacht horen ze roepen: “Daar is de bruidegom! Kom, ga hem tegemoet.”

In deze gelijkenis gaat het om het feit dat de bruidegom naar hen toekomt en niet andersom. Hij komt hen niet halen, maar zij Hem, om Hem te vergezellen naar de bruiloftszaal. Hij komt dus juist niet om de Zijnen te halen en daarna weer terug te keren naar de hemel. Want dan zou er nog steeds geen Koninkrijk zijn. Dat betekent echter wel dat de gelovigen die ‘grote verdrukking’ wel degelijk vooraf zullen moeten doorstaan. Want juist dan zal blijken wie de proef kan doorstaan, zoals we ook lezen: “Dezen zijn het die uit de grote verdrukking komen; en zij hebben hun gewaden gewassen en ze hebben hun gewaden wit gemaakt in het bloed van het Lam..” (Openbaring 7:14)
Het woord “apantésis” staat ook vermeld in Hand. 28:15, waar Paulus onderweg is van Puteoli naar Rome. Wanneer dat de broeders in Rome ter ore komt, gaan ze hem tegemoet (vers 15), om hem het laatste deel van zijn reis naar Rome te vergezellen. Het is echt niet zo dat Paulus met hen weer teruggaat naar Puteoli.

uit studie 132 Werner Stauder
“Want indien wij geloven, dat Yeshua gestorven en opgestaan is, zal G’d ook zó hen die ontslapen zijn, door Yeshua wederbrengen met Hem. Want dit zeggen wij u met een woord van de Eeuwige: wij, levenden, die achterblijven tot de komst van de Eeuwige, zullen in geen geval de ontslapenen voorgaan, want de Eeuwige zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener Shofar G’ds, nederdalen van de hemel, en zij, die in de Mashiach gestorven zijn, zullen het eerst opstaan; daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, de Eeuwige tegemoet in de lucht, en zó zullen wij altijd met de Eeuwige wezen.” (1 Thessalonicenzen 4:14-17).

Let op vers 16. Daar staat, dat de Opname zal geschieden bij het geklank van een Shofar
G’ds. Dat is dus geen normale Shofar, maar een Shofar die door een engel geblazen wordt, en dat zijn er maar zeven. Op grond van deze tekst kan de Opname dus nooit vóór de Grote Verdrukking plaats vinden, omdat er geschreven staat dat dit de laatste Shofar zal zijn:

“Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste Shofar, want de Shofar zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden en wij zullen veranderd worden!” (1 Korinthiërs 15:52).

‘Laatste’ wil zeggen dat er daarna geen Shofar meer geblazen zal worden. Ook In
Matityahu [Matthéüs] 24:29-31 staat nadrukkelijk vermeldt, dat deze Shofar pas ná de Grote Verdrukking geblazen zal worden bij de wederkomst van de Mashiach:

“Terstond na de verdrukking dier dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar glans niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de machten der hemelen zullen wankelen. En dan zal het teken van de Zoon des mensen verschijnen aan de hemel en dan zullen alle stammen der aarde zich op de borst slaan en zij zullen de Zoon des mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en heerlijkheid. En Hij zal Zijn engelen uitzenden met luid shofargeschal en zij zullen Zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het ene uiterste der hemelen tot het andere.”

Deze laatste Shofar die geblazen wordt bij het ophalen van de bruidsgemeente, is daarom de zevende Shofar waar Yochanan [Johannes] het over had bij het aanvaarden van het koningschap over de hele wereld door de Eeuwige. Elke Joodse bruidegom mag voor één dag koning zijn, maar onze hemelse Bruidegom is Koning voor eeuwig!

inleiding Eerste Boek Thess.: – hoofdstuk 1 – hoofdstuk 2 – hoofdstuk 3 – hoofdstuk 4 – hoofdstuk 4:14-17 – hoofdstuk 5                                            Tweede boek Thess.: Tweede boek Thess.: hoofdstuk 1 - hoofdstuk 2 - hoofdstuk 3                                                                                   Ida