English & other languages: click here!
Job 42 - Berouw & Herstel
Hoofdstuk 42 is het slot van het Bijbelboek Job en vormt een krachtige afsluiting van zijn verhaal vol lijden, berouw en herstel. Hier zijn de belangrijkste punten:
- Job erkent Gods almacht: Hij beseft dat hij heeft gesproken zonder volledig begrip en herroept zijn woorden. Job zegt dat hij God nu niet alleen heeft gehoord, maar ook heeft gezien, wat leidt tot diepe nederigheid.
- God berispt Jobs vrienden: Elifaz, Bildad en Sofar krijgen kritiek van God omdat ze onjuist over Hem hebben gesproken. Ze moeten offers brengen en Job zal voor hen bidden. Alleen Job heeft juist over God gesproken.
- Job wordt hersteld: Nadat hij voor zijn vrienden bidt, keert God het lot van Job ten goede. Hij ontvangt het dubbele van wat hij eerder bezat: vee, rijkdom en familie.
- Familie en zegeningen: Job krijgt opnieuw zeven zonen en drie dochters. Zijn dochters — Jemima, Kesia en Keren-Happuch — worden geprezen om hun schoonheid, en krijgen een erfdeel gelijk aan hun broers, wat uitzonderlijk was in die tijd.
- Lang leven en vrede: Job leeft nog 140 jaar, ziet vier generaties van zijn nakomelingen en sterft uiteindelijk “oud en verzadigd van het leven”.
JOB ERKENT GODS ALMACHT
Job 42:1-3
1. Toen antwoordde Job de HEERE en zei:
2. Ik weet dat U alles vermag,
en geen plan is onmogelijk voor U.
3. Wie is hij, zegt U, die Mijn raad verbergt zonder kennis?
Zo heb ik verkondigd wat ik niet begreep,
dingen die te wonderlijk voor mij zijn en die ik niet weet.
Nu kan Job eindelijk spreken tot YAHWEH, maar zijn plan om Hem ter verantwoording te roepen in een rechtszaak, is totaal weggeëbd. Die houding heeft plaats gemaakt voor een nederige opstelling in verwondering over Gods almacht en majesteit.
Ik weet dat U alles vermag, en geen plan is onmogelijk voor U........ Job heeft in de geest begrepen dat zijn God de enorme krachten van de kosmos, de verscheidenheid in het dierenrijk en zelfs buitenaardse of mythologische creaturen, die Hij zelf geschapen heeft, volledig onder Zijn controle heeft. U vermag alles mijn God..... niets is voor U onmogelijk.
Wie is hij die Mijn raad verbergt zonder kennis........ ? Dat was Gods eerste vraag toen Hij vanuit de storm tot Job ging spreken (Job 38:2). Job beseft nu dat hij veel 'woorden zonder kennis' heeft gesproken, en dat deed afbreuk aan zijn getuigenis over God naar de vrienden en mogelijk naar anderen.
ik heb verkondigd wat ik niet begreep, dingen die te wonderlijk voor mij zijn en die ik niet weet........ uit onwetendheid had Job beschuldigingen naar God geuit. Dat verduistert het karakter van God. Dat waren zonden waarover Job berouw toonde*. Het waren geen onwaarheden die Job had verkondigd, want God zei later tegen de vrienden "gij hebt niet juist over Mij gesproken zoals Mijn dienaar Job" (vers 7 en 8). De dingen die Job nu van God hoorde overstijgen elk menselijk begrip. Ze maken hem bescheiden. Job was in het eerste hofdstuk vers 8 door God een oprecht man genoemd: "er is niemand op de aarde zoals hij, een vroom en oprecht man, hij is godvrezend en keert zich af van het kwaad." Maar tijdens zijn periode van lijden ging het af en toe wel de verkeerde kant op. Gelukkig heeft Job berouw getoond en trok hij al zijn eerdere klachten tegen God in. Nu had satan ook niets meer om tegen Job aan te voeren en was hij schoon en vergeven.
*Op internet schrijft een John Edson welke feiten Gods raad verduisterden. Die kan ik hier wel even kopiëren:
Job bekende dat hij uit onwetendheid veel zondige beschuldigingen tegen God had geuit. Voordat zijn beproevingen begonnen, verklaarde God Job twee keer als een "onberispelijk en oprecht man" (Job 1:8; 2:3). Toch was hij, net als alle mensen, nog steeds een zondaar. Door zijn beproevingen heen legde God Jobs verborgen zonde bloot door zich aan te matigen Zijn wil te kennen (Job 32:1-2). Nadat zijn beproevingen waren begonnen, zei Job veel dingen waar hij spijt van had gekregen. Job klaagde bij God dat hij oneerlijk was behandeld na een leven van trouwe dienst (Job 7:1-2). Hij beschuldigde God ervan hem als Gods vijand te behandelen: "Waarom verbergt U Uw gezicht en beschouwt U mij als Uw vijand?" (Job 13:24; 19:11). Hij beweerde verder dat God "op hem jaagde als een leeuw". (Job 10:16; 16:9, 13-14). Hij beschuldigde God er ook van hem in bedwang te houden als een zeemonster: "Ben ik de zee, of het zeemonster, dat U mij tot wacht hebt gesteld?" (Job 7:12). Hij geloofde dat God hem oneerlijk had behandeld en geloofde ook dat er niemand was om hem te redden van Gods toorn: "er is niemand om mij uit Uw hand te redden." (Job 10:7). Hij beweerde dat er geen gerechtigheid op aarde was (Jb 9:24). Hij beschuldigde God er ook van dat Hij hem niet had geantwoord (Job 19:7; 30:20; 31:35). Hij vroeg zich verder af wat de reden van zijn bestaan was in het licht van zijn intense lijden (Job 10:8-12, 18-19; 3:11). Hij vroeg God om een einde aan zijn leven te maken (Job 6:11). Hij vervloekte zelfs de dag die God voor zijn geboorte schiep (Job 3:2-8). Deze lijst is niet uitputtend. Job had dus veel redenen om zich te vernederen en te bekennen dat hij onterecht tegen God had uitgehaald.
Job 42:4-6
4. Luister nu, en ík zal spreken!
Ik zal U ondervragen: maak het mij bekend!
5. Alleen door het horen met het oor had ik U gehoord,
maar nu heeft mijn oog U gezien.
6. Daarom veracht ik mijzelf en ik heb berouw,
in stof en as.
Luister nu, en ík zal spreken! Ik zal U ondervragen: maak het mij bekend................! Deze formulering lijkt wel een herhaling van de zelfverzekerdheid waarop Job God te woord wilde staan in Job 31:37: "als een vorst zou ik tot Hem naderen". Job is nu juist zo beschroomd, onder de indruk van de heiligheid van God. David Stern vertaalde het zo: "Please listen, and I will speak". Nu, nadat hij God van aangezicht tot aangezicht heeft ontmoet, vroeg hij God respectvol om het recht om te spreken.
Alleen door het horen met het oor had ik U gehoord, maar nu heeft mijn oog U gezien....... horen naar Gods Woord is juist goed. Het geloof is uit het horen (Rom. 10:17) Horen naar wat mensen over God zeggen moet je altijd toetsen. Maar een ontmoeting met God maakt alles anders. Dan besef je diep van binnen dat niets van jezelf kan tippen aan Zijn heiligheid en rechtvaardigheid.
Daarom veracht ik mijzelf en ik heb berouw, in stof en as....... Toen Job zijn eigen rechtvaardigheid en zelfverzekerdheid zag in het licht van Gods heiligheid moest Job berouw krijgen en zichzelf vernederen. Het is dezelfde reactie als die van Petrus, die na de wonderlijke visvangst uitriep: Heere, ga weg van mij,want ik ben een zondig mens (lukas 5:8). Dit zal straks ook de reactie van Israël zijn, als Yeshua in Zijn goddelijkheid op de Olijfberg staat en ze Hem aanschouwen die ze doorstoken hebben en Zij zullen over Hem rouw bedrijven (Zach. 12:10). Het zal ook onze ervaring zijn als we God persoonlijk ontmoeten.
in stof en as............. Stof en as is een bekende bijbelse uitdrukking voor iets dat van weinig waarde is, aards en dus vergankelijk. Dit is heel duidelijk in Genesis 18:27, ‘En Abraham antwoordde: Zie toch, ik heb mij verstout tot de Here te spreken, hoewel ik stof en as ben’ (NBG-vertaling; de NBV heeft hier bij Job vertaald: ‘zoals ik hier zit in het stof en het vuil').
Job 42:7-9
7. Nadat de HEERE deze woorden tot Job gesproken had, gebeurde het dat de HEERE tegen Elifaz, de Temaniet, zei: Mijn toorn is ontbrand tegen u en tegen uw twee vrienden, want u hebt niet juist over Mij gesproken, zoals Mijn dienaar Job.
8. Neem daarom zeven jonge stieren en zeven rammen voor u, en ga naar Mijn dienaar Job. Breng brandoffers voor u en laat Mijn dienaar Job voor u bidden. Want alleen zijn gebed zal Ik aannemen, zodat Ik met u niet doe naar uw dwaasheid; want u hebt niet juist over Mij gesproken, zoals Mijn dienaar Job.
9. Toen gingen Elifaz, de Temaniet, en Bildad, de Suhiet en Zofar, de Naämathiet, heen, en deden zoals de HEERE tot hen gesproken had; en de HEERE nam het gebed van Job aan.
GOD BERISPT JOBS VRIENDEN
De HEERE zei tegen Elifaz, de Temaniet: Mijn toorn is ontbrand tegen u en tegen uw twee vrienden...... De HEERE spreekt de drie vrenden aan in de persoon Elifaz die de oudste van de drie was en ook de eerste die het woord nam tegen Job.
want u hebt niet juist over Mij gesproken, zoals Mijn dienaar Job......... God is echt boos op hen omdat ze niet goed over Hem gesproken hebben. Wij mensen denken van nature dat God boos is omdat ze Job onterecht zonden in de schoenen schoven. Maar nee, ze hebben Gods Woord verkeerd gebruikt en daarmee Gods raad verduisterd. En dan zegt God ook nog tegen hen dat Job wel recht van God heeft gesproken. God rekende hetgeen vergeven was al niet meer mee.
Neem daarom zeven jonge stieren en zeven rammen voor u, en ga naar Mijn dienaar Job.......... dit was een hele afgang voor die mannen die zichzelf zo wijs vonden. Maar niettemin bood God een weg tot bekering, die alleen via Job begaan kon worden. Op één of andere manier werd Job hier de middelaar en een beeld van de Verlosser, waarvan Job wist dat deze leeft (Job 19:25). "Alleen zijn gebed zal Ik aannemen".
zodat Ik met u niet doe naar uw dwaasheid....... als de vrienden van dit aanbod geen gebruik zouden maken, stond hen erger leed te wachten. De drie mannen kozen eieren voor hun geld en maakten gebruik van de aangeboden vluchtweg. En dan eindigt deze geschiedenis met "EN YAHWEH NAM HET GEBED VAN JOB AAN!". Wat een genade! De tijd dat God niet antwoordde op Jobs gebed is voorbij. De relatie is hersteld!
De vriend Elihu kwam hierbij niet meer ter sprake. Hoewel Elihu ook geen volmaakt persoon was, bleek hij wel een werktuig van Gods Heilige Geest te zijn geweest. Hij leidde Job als het ware de ontmoeting met God in. Hij had ook een andere benadering in het geheel. Elifaz, Bildad en Zofar haalden vermeende zonden aan uit Jobs leven vóór zijn lijden, maar Elihu legde de vinger bij de hoogmoedige zelfrechtvaardiging van Job tijdens de periode van zijn lijden (Job 32:2). Echte vrienden laten niet na om elkaar op een ernstige zonde te wijzen (Spreuken 27:6).
JOB WORDT HERSTELD
Job 42:10-11
10. En de HEERE bracht een omkeer in het levenslot van Job, toen hij gebeden had voor zijn vrienden. De HEERE vermeerderde alles wat Job bezeten had tot het dubbele toe.
11. Al zijn broers en al zijn zusters en allen die hem vroeger gekend hadden, kwamen bij hem en gebruikten de maaltijd met hem in zijn huis. Zij betuigden hem hun medeleven en vertroostten hem over al het onheil dat de HEERE over hem gebracht had. Zij gaven hem ieder een geldstuk en een gouden ring.
YAHWEH bracht een omkeer in het levenslot van Job, toen hij gebeden had voor zijn vrienden........ het gebed van Job voor zijn vrienden was voor God de aanleiding om Jobs beproeving te beëindigen. Job had, na een uiterst moeilijke tijd, de proef doorstaan. Al wordt het niet vermeld, ik ben ervan overtuigd dat Job tegelijkertijd bevrijd was van zijn ziekte en zwakte. De reden van het lijden wordt niet vermeld en de vrouw van Job ontbreekt ook in dit korte verslag. Job kreeg zijn bezittingen weer terug en wel het dubbele van wat hij bezat.
Al zijn broers en al zijn zusters en allen die hem vroeger gekend hadden, kwamen bij hem en gebruikten de maaltijd met hem in zijn huis......
Jobs vrienden hadden zich allemaal tegen hem gekeerd, in de veronderstelling dat hij vreselijke zonden verborg. "Mijn vrienden zijn mijn spotters; . . .” (Job 16:20a). Kinderen vreesden hem met zijn open zweren over zijn hele lichaam: "Zelfs jonge kinderen verachten mij; Ik sta op en ze spreken tegen me." (Job 19:18). Zijn broers en kennissen hadden hem in de steek gelaten: "Hij heeft mijn broers ver van mij verwijderd, en mijn kennissen hebben zich volledig van mij afgekeerd." (Job 19:13). Zelfs zijn vrouw vond hem weerzinwekkend: "Mijn adem is aanstootgevend voor mijn vrouw, en ik ben walgelijk voor mijn eigen broers." (Job 19:17).
Hier herstelde God de vriendschappen die Job had verloren. Ze konden weer samen de maaltijd gebruiken bij Job in huis.
Zij betuigden hem hun medeleven en vertroostten hem over al het onheil dat de HEERE over hem gebracht had........ Job zal bij die reünie zeker wel zijn tien kinderen gemist hebben. Dus meeleven en troost had hij zeker nodig.
Zij gaven hem ieder een geldstuk en een gouden ring....... waarschijnlijk droegen deze geschenken bij aan de verdubbeling van Jobs bezit en paste dit in Gods zegen. Menigeen wist zich schuldig aan de afwijzing waaraan ze hadden deelgenomen en beschaamd zocht men een manier om iets daar tegenover te stellen.
FAMILIE EN ZEGENINGEN
Job 42:12-15
12. En de HEERE zegende het latere leven van Job meer dan zijn eerdere. Hij had veertienduizend schapen, zesduizend kamelen, duizend span runderen en duizend ezelinnen.
13. Hij kreeg zeven zonen en drie dochters.
14. En hij gaf de eerste de naam Jemima, de tweede de naam Kezia, en de derde de naam Keren-Happuch.
15. Zulke mooie vrouwen als de dochters van Job waren er in heel het land niet te vinden, en hun vader gaf hun een erfelijk bezit onder hun broers.
En de HEERE zegende het latere leven van Job meer dan zijn eerdere....... Job was al zo gezegend voordat de rampspoed hem overviel. Opnieuw een veestapel, maar nu veel en veel groter: veertienduizend schapen, zesduizend kamelen, duizend span runderen en duizend ezelinnen.
Hij kreeg zeven zonen en drie dochters......... Zou het tussen Job en zijn vrouw ook weer in orde zijn gekomen? Of is hij later hertrouwd? In ieder geval hebben ze weer tien kinderen, al zullen die eerste tien niet vergeten zijn.
Hij kreeg zeven zonen en drie dochters......... wat een rijkdom! En dan die prachtige dochters met de namen Jemima (= duifje), Kezia (= Kassia, kaneelachtig kruid gebruikt voor heilige zalfolie Ex. 30:24), en Keren-Happuch (hoorn-oogschaduw). In het hele land waren er geen mooiere vrouwen te vinden. Ze mochten, net als hun broers, delen in de erfenis, iets wat in die tijd niet gebruikelijk was.
LANG LEVEN EN VREDE
Job 42:16-17
16. Job leefde daarna nog honderdveertig jaar, en hij zag zijn kinderen en de kinderen van zijn kinderen, vier generaties.
17. En Job stierf, oud en van dagen verzadigd.
Job leefde daarna nog honderdveertig jaar...... ook in zijn leeftijd heeft Job blijkbaar een verdubbeling gekregen. Die toegevoegde periode na een intens doorleefde zware beproeving, wijst profetisch naar het komende Koninkrijk van God op aarde, dat we ook het Vrederijk noemen. Daar mag ook Israël naar uitzien en dat zal hen moed geven in hun beproevingen.
hij zag zijn kinderen en de kinderen van zijn kinderen, vier generaties...... wat een zegen heeft Job nog mogen ervaren. Wat een contrast met wat hij in de tijd van zijn beproeving heeft ervaren. Zo mag ook Israël/Jakob zijn gezegend nageslacht aanschouwen in het Vrederijk:
Jesaja 49:21 En u zult zeggen in uw hart: Wie heeft deze kinderen voor mij voortgebracht, aangezien ik van kinderen beroofd en eenzaam was, verbannen en verdreven? Deze kinderen – wie heeft ze grootgebracht? Zie, ik was alleen overgebleven. Deze kinderen – waar waren die?
En Job stierf, oud en van dagen verzadigd........ verzadigd zijn van het leven kan een mens ervaren die alles gezien en meegemaakt heeft. Hij kan met voldoening terug zien op zijn leven dat door God werd geleid. Tenslotte worden zowel het lichaam en de geest oud, men raakt vermoeid en bepaalde lichaamsfuncties werken niet meer, dan weet je dat het tijd is om dit leven te verlaten, in de verwachting van het eeuwige leven.
Jobs leven, zoals dat beschreven is in de Bijbel, mag een teken van moed en hoop zijn, voor allen die beproefd worden en lijden.
Ida